Oh, die Italianen en hun talent voor drama – ze hebben een naam afgestoft die ooit rillingen bezorgde bij supercarfanaten overal ter wereld, hebben die op een beest geplakt dat deels raket, deels tovenarij is, en het de Ferrari 849 Testarossa genoemd. Niet tevreden met alleen maar fluisterend "hybride" te mompelen, heeft Ferrari de knop op elf gedraaid, met een brullende V8 gecombineerd met genoeg elektrische kracht om de golfkar van je oma eruit te laten zien als een relikwie uit het stenen tijdperk.
Stel je dit eens voor: een auto die voortborduurt op de SF90 Stradale, maar waag het niet om dit een simpele facelift te noemen. Nee, elke lijn is vers, scherper dan een scheermes op een slechte haardag, met aerodynamica die door boter heen snijdt op Mach-snelheden. Achteraan zit een actieve achtervleugel, die onafhankelijk wappert alsof hij een eigen wil heeft, en een verpletterende 415 kilogram neerwaartse kracht genereert bij 250 km/u. Dat is 25 kilo meer grip dan zijn voorganger – genoeg om je aan de weg te kluisteren terwijl de wereld in een waas van jaloezie aan je voorbijflitst.
Onder de motorkap? Een 4.0-liter twin-turbo V8 die op steroïden is gezet, goed voor 830 pk in zijn eentje. Maar wacht, er is meer – drie elektromotoren doen mee aan het feest: twee aan de achterkant voor die vierwielaandrijving, en één vooraan voor fluisterstille elektrische ritjes op lage snelheid. Totaal vermogen? Een hersenkrakende 1.050 paarden. Dat is vijftig meer dan de SF90, genoeg om je van 0 naar 100 km/u te katapulteren in 2,3 seconden, van 0 naar 200 in 6,4, en een topsnelheid te halen van ruim 330 km/u. En voor wie zich milieubewust voelt (wat een gedachte in een Ferrari), een 25 kWh-batterij laat je tot 25 kilometer op pure elektriciteit rondsluipen, terwijl de voorwielen het zware werk doen.
Laten we het over erfgoed hebben, want Ferrari houdt van een goede nostalgietrip. "Testarossa" – of "Testa Rossa" als je historisch wilt doen – brulde voor het eerst in de late jaren 1950 als een Le Mans-dominator, met overwinningen in 1958, 1960 en 1961. De Belgische coureur Olivier Gendebien was deel van die glorie, en bewees toen al dat deze wagens gebouwd waren om te heersen. Spoel door naar 1984, en het werd de iconische straatauto met een middengeplaatste V12 die hoofden deed draaien en banden deed smelten. Deze nieuwe 849? Geen kopie, maar een hybride eerbetoon, dat de twaalf cilinders inruilt voor V8-efficiëntie zonder de ziel te verliezen.
Binnenin voelt het alsof je in een cockpit stapt, ontworpen door iemand die daadwerkelijk rijdt. Het dashboard is bezaaid met fysieke knoppen – godzijdank, geen gepruts meer met touchscreens midden in een bocht. Een klassieke rode startknop smeekt om ingedrukt te worden, en de hooggeplaatste middenconsole houdt de versnellingspook binnen handbereik. De bestuurder voelt zich omsloten, gefocust, klaar om de hel los te laten.
Natuurlijk heeft Ferrari hun nieuwste snufjes toegevoegd: het "Five"-assistentiesysteem dat tractie, differentiëlen en e4WD in real-time aanpast, plus een verbeterd ABS dat slimmer is dan je gemiddelde navigatiesysteem. Kies voor het Assetto Fiorano-pakket, en je scheert 30 kilo eraf met carbon onderdelen en extra spoilers – want wie wil er nou geen lichtere, gemenere Ferrari?
In een wereld die gek is geworden op verstandige sedans, is de 849 Testarossa een opgestoken middelvinger naar middelmatigheid. Hij is snel, hij is furieus, en het is Ferrari die doet waar ze het beste in zijn: machines maken die niet zomaar rijden, maar domineren. Als je op zoek bent naar iets dat je hart sneller laat kloppen en je buren groen van jaloezie maakt, dan is dit de wagen die ze in het stof laat happen.
Lezers kunnen ook terecht op onze marktplaats waar je elektrische auto’s kunt zoeken en kopen (100% elektrisch). https://volty.be/nl/buy/cars/overview/
