Laten we eerlijk zijn: niets maakt een ritje over Vlaamse wegen zo spannend als het besef dat er ergens een onzichtbare klok aan het tikken is. Trajectcontroles, die slimme camera's die je snelheid meten over een heel stuk asfalt in plaats van op één puntje, zouden een zegen moeten zijn voor veiliger verkeer. Maar de laatste weken barst de bom: een politierechter in Vilvoorde heeft een boete van 53 euro gewoonweg de prullenmand in geslingerd. Waarom? Omdat de hele opzet niet aan de wettelijke eisen voldeed – te weinig waarschuwingsborden, en een traject dat meer op een hinderlaag leek dan op een eerlijke meting. Het is alsof je een boete krijgt voor te hard ademen in een te strakke broek.
En dit is geen geïsoleerd incident. In twee jaar tijd is het aantal trajectcontroles in Vlaanderen vervijfvoudigd, van een bescheiden 246 naar een imposante 1233 dit jaar. Dat klinkt als vooruitgang, tot je hoort dat een groot deel ervan uitbesteed is aan één dominant bedrijf dat gemeenten verleidt met beloftes van makkelijke inkomsten. Zo'n zestigtal lokale besturen heeft de touwtjes doorgespeeld, en ineens regent het boetes die meer op een loterij lijken dan op rechtvaardige handhaving. Experts wijzen op installaties die niet vakkundig zijn geplaatst: camera's die net te ver uit elkaar staan, of trajecten die door bochten of verkeerslichten kronkelen. Het resultaat? Een valkuil voor elke bestuurder die even afgeleid raakt door een koffiepauze of een plagerijtje met de passagier naast je. "Dit is vragen om problemen," zeggen de specialisten, en ze hebben gelijk – het voelt als een administratieve practical joke op wielen.
Minister van Mobiliteit Ridder zit nu met de handen in het haar. Ze vreest een golf van gelijkaardige vonnissen en belooft de wetgeving aan te scherpen, excessen eruit te knippen en de boel te herschrijven waar nodig. Fair enough, maar ondertussen stapelen de boetes zich op voor Jan Modaal, die gewoon probeert om op tijd thuis te geraken zonder zijn loonstrook te hypothekeren. In Wallonië, voor de vergelijking, zijn er amper 97 van die beestjes – een bescheiden aantal dat laat zien dat je niet alles hoeft te meten om het verkeer in toom te houden. Hier in Vlaanderen lijkt het alsof we een obsessie hebben met digitale spionage, terwijl de echte boosdoeners – zoals gladde banen in de winter of onhandige vrachtwagens – vaak buiten schot blijven.
Maar laten we even uitzoomen: dit gedoe met trajecten herinnert ons eraan waarom slimme mobiliteit de toekomst is. Stel je voor dat je niet constant op je tellen moet passen, maar rijdt in een voertuig dat zichzelf reguleert. Elektrische auto's, met hun soepele cruise control en geavanceerde rijhulpsystemen, maken dat leven een stuk eenvoudiger. Ze fluisteren over het asfalt in plaats van te brullen, en met ingebouwde navigatie die rekening houdt met limieten, vermijd je die onbedoelde slips gewoon. Het is geen magie, het is engineering op zijn best – stiller, schoner en ja, een tikje minder stressvol. In een wereld vol onvoorspelbare camera's, is dat de echte upgrade die je verdient.
Dus, de volgende keer dat je een boete in de bus krijgt, vecht ervoor als een leeuw – of beter nog, upgrade je rijervaring voordat het zover is. Bij ons vind je alles om over te stappen naar puur elektrisch rijden, zonder de rompslomp. Duik in onze marketplace waar je 100% elektrische auto's kunt zoeken en kopen: https://volty.be/nl/buy/cars/overview/. Gas los, zorgen weg.
